بیش از چهار قرن است که از پیشرفت علم میگذرد و اکثر فلاسفه و دانشمندان حرفهای دربارهی اعتبار فلسفهی طبیعتگرایی همچنان بحث و تبادل نظر میکنند. شون کارول نه تنها یکی از فیزیکدانان نظری نامدار روزگاران ماست، فیلسوف نیز هست و از بنیانگذاران و حامیان مکتب فلسفی نوپای طبیعتگرایی شاعرانه است.
در فلسفهی طبیعتگرایی باور بر این است که قلمرو واحدی برای هستی وجود دارد و آن هم جهان طبیعی است. «شاعرانه» نیز از این بابت که راههای گوناگونی برای تبیین سازوکارهای جهان طبیعی وجود دارد. اصول بنیادیـن این سازوکارها، بیطرفانـه هستند و مو لای درزشان نمیرود.
اجـزای تشکیلدهندهی میکروسکوپیک مادهی بیجان که قوانین فیزیک بر آنها حاکم است، در ساختـارهای پیچیدهای گرد هم میآیند و انسانهای هوشمند، احساساتی، و آگاه را شکل میدهند. در کتاب تصویر بزرگ ، شون کارول با اتکاء به دانش علمی و به عنوان یکی از فیلسوفان طبیعتگرای شاعرانه، به تعدادی از پرسشهای دشوار همهی دوران پاسخ میدهد.
- آزادی اراده: اگر انسان مجموعههایی از ذرات است که از قوانین فیزیک پیروی میکنند، آیا معنی دارد که حق انتخاب داشته باشد؟
- اخلاق: منشاء درست و غلط چیست و آیا برای تمایز میان درست و غلط معیارهای عینی داریم؟ . معنی: چرا ما هستیم؟ آیا تأییدی منطقی بر هستی انسان وجود دارد؟
- هدف: آیا مفاهیم تکنولوژیکی در توصیف ما از پدیدههای طبیعی نقش مفیدی دارند؟
- شناختشناسی: آیا علم تنها روش کشف دانش راستین است؟
- پیدایش: آیا تقلیلگرایی بهترین روش درک سامانههای پیچیده است، یا سطوح مختلفی از توصیف نیز در این امر سهم دارند؟
- آگاهی: پدیدههای مربوط به آگاهی چگونه از رفتار جمعی مادهی بیجان پدید میآیند؟
- تکامل: آیا ایدههای انتخاب طبیعی را میتوان به رشتههایی غیر از زیستشناسی تعمیم داد، یا باید تکامل را یکی از زیرشاخههای نظریهی کلیتری از سامانههای پیچیده به حساب آورد؟
- جبریگرایی: با توجه به عدمقطعیت کوانتومی و نظریهی آشوب، آینده تا چه اندازه جبری است؟
شما هم میتوانید در مورد این کتاب نظر بدهید.
برای ثبت نظر، از طریق دکمه زیر اقدام نمایید.
افزودن دیدگاه جدیدهنوز بررسیای ثبت نشده است.